Murat goes Veggy in Vienna (of toch maar niet?)

Murat goes Veggy in Vienna (of toch maar niet)?

Volgens het reisboek is het op zaterdag altijd gezellig druk op de Karmelittenmarkt.
Als toerist moet je dat dan toch eens hebben meegemaakt.


Bleek dat het voornamelijk gericht was op biologische producten, als Murat dat geweten had... Achteraf bleek dat het een goede dagopening was (zie foto met dimsum), met bio-vegetarisch tintje.

Ondanks dat het zaterdag was, toch echt een dag om inkopen op de markt en helemaal zo'n gezellige biologische, te doen was het bijna uitgestorven. Zal wel aan het tijdstip hebben gelegen rond 11 uur in de ochtend. Is de zaterdagmarkt in Lille Marche de Wazemmes toch veel kleur- en bloemrijker.

Door een joodse buurt gelopen, blijf het toch bijzonder vinden dat sommige mensen leven alsof ze echt terug in de tijd zijn. Met tram 2, leuke ouderwetse tram met houten bankjes, tot aan Schwedenplatz gereden en


daar door wat mooie smalle authentieke Weense straatjes gelopen.
De ring met de tram verder afgegaan en veel van Wenens prachtige architectuur vanuit de tram gezien. Op die manier konden we kiezen wat we vandaag wilden bezichtigen.









Er is zoveel te zien, dat je echt een keuze moet maken. De oorsprong van democratie is in het Parlament overduidelijk te zien aan de schitterende gebeeldhouwde goden en godinnen.

Natuurlijk: de wijsheid van de vrouwen komt tot uiting door de pontificale fontein Athenebrunnen.
Deze monumentale fontein die vlak voor het Parlament staat, is genoemd naar de Griekse godin Pallas Athene, godin van de wijsheid. Aan haar beide zijden wordt zij bijgestaan door - uiteraard - twee vrouwen die de wetgevende en uitvoerende machten van de staat vertegenwoordigen.
Zo zie je maar weer dat de oude Grieken het al bij het rechte eind hadden :)

Andere helden van latere datum zijn op de Heldenplatz te bewonderen.

Murat had dat vooraf waarschijnlijk niet gezien, net zoals later zijn vergissing met veg. schnitzel, maar dit plein is vernoemd naar twee Oostenrijkse oorlogshelden: prins Eugene van Savoye, de overwinnaar op de Turken in de 17e eeuw en aartshertog Karel die de Napoleon versloeg in 1809. Zeker voor de Oostenrijkers helden! Door de authentieke steegjes en poortjes ga je als bezoeker echt terug in de tijd.

Door het museumkwartier onze weg vervolgd naar Albertina. Had de posters met de waterlelies van Monet al vaker gespot. Heel bijzonder was de entree.

In het museum eerst naar onze favoriet Monet gegaan. 
Een latere versie van de waterlelies aanschouwd, maar ik vind de grote versie die we thuis hebben hangen, toch wat mooier. Blijkt dat Monet zijn eerdere versies wilde perfectioneren door meer in te zoemen. Ieder zo zijn smaak. Geldt ook voor de verschillende kunstenaars. Soms vind ik het echt mooi, ondanks dat het wat angstaanjagend is. Zoals Landscape with Laterns van Paul Deveaux. Als je het schilderij wat langer en van dichtbij bekijkt, zie je steeds lugubere dingen. 



De eerste aanblik maakt het al wat doods, niet alleen de scherpe lijnen en het contrast met zwart en wit. Ook de statig voortschrijende vrouw en het verschil tussen licht en donker zorgen ervoor dat je begrijpt wat er wordt bedoeld met de doorgeknipte leidingen van de masten. Hoe zou deze knip tussen de twee werelden in deze tijd uitgebeeld worden? Mobieltjes kunnen dan ook geen bereik met de dodenwereld. 

Zeer herkenbaar, ondanks dat het New York is geschilderd in de vorige eeuw. New York, blijft ons altijd trekken.

Grappig weer een beeldje van Avramidis. Ze zijn blijkbaar dol op deze Griekse kunstenaar. 


Natuurlijk ook weer een Klimt bekeken; Nymphs. Waarschijnlijk vinden we dit mooi, omdat het veel raakvlakken heeft met Monet. Na wat gelezen te hebben, blijkt dat Klimt inderdaad beinvloed is door Monet.  

Een ' mooie'  selfie gemaakt, 


een naslagwerk van de tentoonstelling gekocht en natuurlijk wat souveniertjes van Klimt.

Nog een speurtochtje naar Haus des Meeres, de enige Flakturm in Wenen die tot iets functioneels is omgebouwd en wel een aquarium. Zijn daar niet naar binnen gegaan, maar wel wat plaatjes geschoten. Deze vorm is net weer wat anders  

Ondertussen wel een beetje trek gekregen, onderweg had ik een grappig tentje gezien met burgers. Was tegenover een Griek, en daar zou Murat vast niet willen eten.
Ik vond de entree en de kaart beetje vaag en vermoedde dat het alleen uit vegetarische gerechten bestond. Murat dacht echt van niet: Veg. chestnut lamms schnitzel, dat was echt niet vegetarisch. Nee hoor, Murat. 

Thuis in het hotel even opgefrist en naar Innerstadt gegaan. We waren op zoek naar Figl, daar zouden ze de beste originele Wienerschnitzel hebben. Een van de twee locaties was wegens verbouwing dicht. Dat hadden we al op internet gelezen. Waar zouden we zijn zonder internet? 

De andere vestiging gevonden, met een enorme rij. Ja, dat deden we dus maar niet. Naast de lange wachttijd, kon je ook alleen maar binnen zitten. Het was nog steeds rond de 25 graden buiten. Als alternatief op een leuk ander terrasje buiten een - natuurlijk orignale - Wienerschnitzel gegeten.

Voordat we de tram weer namen, nog een rondje op de Stephanplatz gelopen. Moet zeggen dat de Stephanstum nu wel wat meer indruk maakte. Had dat ook al vanaf Parlament gezien en nu - misschien omdat het wat koeler was :) - vond ik het enorme imposante gebouw toch wel wat mooier.

Lekker ijsje en richting ons bedje; morgen vroeg op naar Schonbrunn.